دلایل کاهش میل جنسی

 

میل جنسی(libido) بطور چشمگیری در افراد مختلف
مـتـفاوت میـباشد، حتـی در یک فرد بسته به شرایط درونی و بیرونی، میل جنسی متغیر
میباشد.        

نکته: کـاهـش میـل جنـسی در زنان امری بسیار شایع و در مـردان امری نادر اسـت.
(حـتـی غـالب مـردانی کــه از اختلال نعوظ رنج میبرند نیز میل جنسی خود را از دست
نمیدهند.)



نکته:هورمون جنسی مردانه ی تستوسترون نقش فراوانی بروی میل جنسی در هر دو جنس مرد
و زن ایفا میکند.



نکته: برخلاف تصور عام پس از یائسگی احتمال افزایش میل جنسی در زنان بیشتر است تا
کاهش میل جنسی.



علل کاهش میل جنسی در مردان:



علل جسمی:



1-اعتیاد به الکل و یا مواد مخدر



2-کم خونی (نادر)



3-افزایش ترشح هورمون پرولاکتین از غده هیپوفیز.



4-چاقی (علت شایع)



5-مصرف برخی داروها (بویژه داروهای درمان مشکلات پروستات)



6-کاهش هورمون جنسی تستوسترون (نادر)



7-بیماریهای عمومی و مزمن نظیر دیابت.



علل روانی:



1-افسردگی.



2-استرس.



3-خستگی و کار زیاد.



4-اختلافات و مشکلات جدی با شریک زندگی.



5-گرایشات همجنس گرایانه.



6-ترس از عدم توانایی در ارضاء شریک جنسی.



7-استرس های محیطی از قبیل سروصدا و یا نورهای آزاردهنده.



علل کاهش میل جنسی در زنان:



علل جسمی:



1-کم خونی به علت از دست دادن آهن در هنگام عادات ماهانه و یا زایمان (شایع)



2-اعتیاد به الکل و یا مواد مخدر.



3-بیماریهای عمومی و مزمن نظیر دیابت.



4-پس از زایمان،طی بارداری و یا شیردهی به علت تغییرات شدید هورمونی.



5-مصرف برخی داروها از قبیل آرام بخش ها،ضد افسردگی ها،کاهنده فشار خون و ضد
حاملگی.



6-افزایش ترشح هورمون پرولاکتین از غده هیپوفیز.



علل روانی:



1-افسردگی.



2-استرس.



3-خستگی و یا کار زیاد.



4-اضطراب.



5-تجارب پیشین آزارهای جنسی و یا تجاوز جنسی.



6-گرایش به همجنسان خود.



7-اختلافات و مشکلات جدی با شریک زندگی.



8-شرایط زندگی دشوار(زندگی کردن در یک منزل مشترک یا والدین خود و یا والدین شریک
زندگی)



9-استرس های محیطی از قبیل سروصدا و یا نورهای آزاردهنده.



دلایل مشترک در مردان و زنان:



1-اضطراب عملکردی: چنانچه مردان در رابطه های گذشته انزال زودرس و یا اختلال در
نعوظ و زنان رابطه جنسی دردناک و یا عدم رسیدن به ارگاسم را تجربه کرده باشند، از
بیم تکرار آن ممکن است از رابطه جنسی امتناع ورزیده و یا از آن دلزده شوند.



2- افزایش آشنایی: عموما میل زوجین برای برقراری رابطه جنسی با یکدیگر با گذشت
زمان کاهش می یابد.



3-سرکوب کننده های میل جنسی: از قبیل تغییر در ظاهر فیزیکی (چاقی و یا لاغری)،
بوی نامطبوع بدن، نامرتبی موها و لباس و عدم رسیدگی به بهداشت فردی.



4-فعالیت بدنی خیلی زیاد و یا خیلی اندک.



5-عدم آگاهی از دانش جنسی، خواسته ها و ترجیهات جنسی شریک زندگی.



6-تکراری شدن شیوه و وضعیت بدنی برقراری رابطه جنسی.



راهکارهای درمانی کاهش میل جنسی:



1-درمان برای هریک از اختلالات زمینه ای.



2-هورمون درمانی.



3-کنترل استرس.



4-مشاوره با کارشناسان مسایل زناشویی.



5-فراگرفتن مهارتهای گفتگو و برقراری ارتباط موثر با جنس مخالف.



6-رفع اختلافات و حل مشکلات، تنشها و رنجش ها.



7-افزایش صمیمت با شریک زندگی.



8-آموزش جنبه های مختلف رابطه جنسی.



9-در میان گذاشتن علایق جنسی و خیالپردازیهای جنسی.



10-رسیدگی به وضع ظاهری و بهداشت فردی.



11-ایجاد تنوع در نحوه و مکان برقراری رابطه جنسی بصورت دوره ای.



12-اجتناب از بی تحرکی.



13-ایجاد اعتدال در کار و جنبه های دیگر زندگی